Nietig

Niemand dringt voor of blijft achterop, geen kleine stap opzij, maar keurig in balans. Als koorddansers, ieder op hun eigen lijn.
Met het blote oog zijn er maar een paar duizend zichtbaar, maar er zijn er myriaden. Zo groots, zo prachtig. Een en al orde.
 

Een reus ten opzichte van Pluto, een dwerg tegenover Jupiter en een korrel naast de zon.
Onzichtbaar naast Arcturus, die de Rode Superreus Betelgeuse als broer heeft.

Wat zijn wij nietig, als eendagsvliegen. Wat voel ik mij klein en onzichtbaar in dit immense heelal, een pixel op een poster van mijn dierbaarste afbeelding.

“Wie is de aardse mens, dat Gij aan hem denkt?”

Wie ben ik, dat U om mij geeft en van mij houdt?